kraniec

kraniec (język polski)

kraniec (1.1) pola

wymowa:

IPA: [ˈkrãɲɛʦ̑], AS: [krãńec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) koniec, granica czegoś

odmiana:

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) limit, bariera, skraj, brzeg, krawędź

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. krańcowość ż

przym. krańcowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) extreme, extremity
• arabski: (1.1) غاية ż, أقصى
• francuski: (1.1) extreme, limite
• hebrajski : (1.1) קצה m (kace)
• włoski: (1.1) estremità ż, estremo m

źródła: