bicie

bicie (język polski)

bicie (1.1)

bicie (1.2)

wymowa:

IPA: [ˈbʲiʨ̑ɛ], AS: [bʹiće], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od bić

(1.2) szach. wyeliminowanie z gry piona lub figury przeciwnika

(1.3) muz. uderzanie strun gitary, grając akordami

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	bicie
dopełniacz	bicia
celownik	biciu
biernik	bicie
narzędnik	biciem
miejscownik	biciu
wołacz	bicie

(1.2-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bicie	bicia
dopełniacz	bicia	bić
celownik	biciu	biciom
biernik	bicie	bicia
narzędnik	biciem	biciami
miejscownik	biciu	biciach
wołacz	bicie	bicia

przykłady:

(1.1)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bitka ż, bijatyka ż, odbicie n

czas. bić ndk., bijać ndk., dobijać ndk., dobić dk., obijać ndk., obić dk., przebijać ndk., przebić dk.przybijać ndk., przybić dk., rozbijać ndk., rozbić dk.

przym. bitny

związki frazeologiczne:

bicie piany • bicie konia

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: