ceregiela: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →ceregiela ({{język polski}}): +brueckner |
|||
| Linia 21: | Linia 21: | ||
{{etymologia}} {{etym|niem|Zierereien}} ({{lm}})<ref>{{Łaziński2008|strony=44}}</ref><ref>{{Bruckner1927|hasło=[[:s:Słownik etymologiczny języka polskiego/ceregiele|ceregiele]]}}</ref> |
{{etymologia}} {{etym|niem|Zierereien}} ({{lm}})<ref>{{Łaziński2008|strony=44}}</ref><ref>{{Bruckner1927|hasło=[[:s:Słownik etymologiczny języka polskiego/ceregiele|ceregiele]]}}</ref> |
||
{{uwagi}} |
{{uwagi}} |
||
* zwykle w {{lm}} |
* zwykle w {{lm}} [[ceregiele]] |
||
* {{Gloger|Ceregiele|ceregiele}} |
* {{Gloger|Ceregiele|ceregiele}} |
||
{{tłumaczenia}} |
{{tłumaczenia}} |
||
Wersja z 05:46, 21 cze 2013
ceregiela (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) pot. zbędne, przesadne uprzejmości, konwencjonalne grzeczności, ceremonie
- (1.2) pot. nieszczere wykręcanie się z powodu drobiazgów; przedstawianie nieistotnych zastrzeżeń
- odmiana:
- (1) lp[1][2] ceregiel|a, ~i, ~i, ~ę, ~ą, ~i, ~o lub blp[3]; lm ~e, ~i, ~om, ~e, ~ami, ~ach, ~e
- przykłady:
- (1.1) – Przepraszamy najmocniej za najście, nie chcielibyśmy przeszkadzać… – Ależ po co te ceregiele, wchodźcie, wchodźcie.
- (1.2) Dopiero po wielkich ceregielach szef zgodził się na mój urlop w lipcu.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) ceremonie
- (1.2) certacja, certowanie się
- antonimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. ceregielić się
- związki frazeologiczne:
- bez ceregieli
- etymologia:
- niem. Zierereien (lm)[4][5]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „ceregiela” w: Słownik języka polskiego, red. Witold Doroszewski, t. I, Państwowe Wydawnictwo Wiedza Powszechna, Warszawa 1958–1969, s. 817.
- ↑ Hasło „ceregiela” w: Słownik języka polskiego, red. Mieczysław Szymczak, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 1992, ISBN 83-01-10902-5, s. 243.
- ↑
Hasło „ceregiele” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 44.
- ↑
Hasło „ceregiele” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
