cecha: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
stpol |
m →cecha ({{język polski}}): uzup. + etym + źr |
||
| Linia 6: | Linia 6: | ||
: (1.1) [[parametr]] [[opisywać|opisujący]] [[coś]] [[lub]] [[ktoś|kogoś]], [[móc|mogący]] [[odróżniać]] [[to]] [[od]] [[inny]]ch [[przedmiot]]ów [[lub]] [[osoba|osób]] |
: (1.1) [[parametr]] [[opisywać|opisujący]] [[coś]] [[lub]] [[ktoś|kogoś]], [[móc|mogący]] [[odróżniać]] [[to]] [[od]] [[inny]]ch [[przedmiot]]ów [[lub]] [[osoba|osób]] |
||
: (1.2) {{mat}} {{zob|[[cecha logarytmu]]}} |
: (1.2) {{mat}} {{zob|[[cecha logarytmu]]}} |
||
: (1.3) {{starop}} [[znamię]] |
: (1.3) {{starop}} [[znamię]], [[piętno]]<ref name=krl>{{Karłowicz1900|hasło=cecha|strony=257|tom=I}}</ref> |
||
: (1.4) {{starop}} [[poszewka]] [[na]] [[poduszka|poduszkę]]<ref name=krl></ref> |
|||
{{odmiana}} |
{{odmiana}} |
||
: (1.1-2) {{odmiana-rzeczownik-polski |
: (1.1-2) {{odmiana-rzeczownik-polski |
||
| Linia 36: | Linia 37: | ||
{{frazeologia}} |
{{frazeologia}} |
||
: (1.1) [[cecha logarytmu]] |
: (1.1) [[cecha logarytmu]] |
||
{{etymologia}} |
|||
{{etymologia}} {{etym|śwn|zēche}} (znak rozpoznawczy)<ref>{{Łaziński2008|strony=43}}</ref> |
|||
: (1.1-3) {{etym|niem|Zeichen}} od {{etym|śwn|zēche}} (znak rozpoznawczy)<ref>{{Łaziński2008|strony=43}}</ref><ref name="bruck">{{Bruckner1927|hasło=[[:s:Słownik etymologiczny języka polskiego/cecha|cecha]]}}</ref> |
|||
: (1.4) {{etym|niem|Zieche}} z grec. thēkē (teka)<ref name="bruck"></ref> |
|||
{{uwagi}} |
{{uwagi}} |
||
{{tłumaczenia}} |
{{tłumaczenia}} |
||
Wersja z 21:31, 4 maj 2013
cecha (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) parametr opisujący coś lub kogoś, mogący odróżniać to od innych przedmiotów lub osób
- (1.2) mat. zob. cecha logarytmu
- (1.3) st.pol. znamię, piętno[1]
- (1.4) st.pol. poszewka na poduszkę[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik cecha cechy dopełniacz cechy cech celownik cesze cechom biernik cechę cechy narzędnik cechą cechami miejscownik cesze cechach wołacz cecho cechy
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) właściwość, parametr
- antonimy:
- (1.2) mantysa
- związki frazeologiczne:
- (1.1) cecha logarytmu
- etymologia:
- (1.1-3) niem. Zeichen od śwn. zēche (znak rozpoznawczy)[2][3]
- (1.4) niem. Zieche z grec. thēkē (teka)[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) feature, property
- arabski: (1.1) نعت, صفة ,خلة ,خاصة
- duński: (1.1) træk, egenskab, kendetegn, karaktertræk
- francuski: (1.1) marque ż, trait m, caractère m; (1.2) caractéristique ż
- hiszpański: (1.1) rasgo m, carácter m; (1.2) característica ż
- interlingua: (1.1) contramarca
- łaciński: (1.1) genus
- niemiecki: (1.1) Eigenschaft ż, Merkmal n
- nowogrecki: (1.1) χαρακτηριστικό n; (1.1-2) ιδιότητα ż
- portugalski: (1.1) atributo m, característica ż
- rosyjski: (1.1) черта ż, признак m, свойство n
- szwedzki: (1.1) egenskap w
- wilamowski: (1.1) ocacha, karakter m
- włoski: (1.1) caratteristica ż
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1
Hasło „cecha” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. I: A-G, Warszawa 1900–1927, s. 257.
- ↑ Słownik zapożyczeń niemieckich w polszczyźnie, red. Marek Łaziński, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 978-83-01-15588-9, s. 43.
- ↑ 3,0 3,1 Hasło „cecha” w: Aleksander Brückner, Słownik etymologiczny języka polskiego, Krakowska Spółka Wydawnicza, Kraków 1927.
