bywać

bywać (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbɨvaʨ̑], AS: [byvać] ​

znaczenia:

czasownik nieprzechodni, aspekt niedokonany

(1.1) książk. być często w jakimś miejscu, przebywać gdzieś, brać udział w czymś

(1.2) książk. znajdować się co jakiś czas w jakiejś sytuacji, w jakimś stanie

(1.3) książk. utrzymywać z kimś kontakty towarzyskie, odwiedzać go

(1.4) książk. zdarzać się

czasownik w funkcji niesamodzielnej

(2.1) książk. czasownik posiłkowy do tworzenia częstotliwej strony biernej (w czasie teraźniejszym i przeszłym)

(2.2) książk. łącznik w orzeczeniu imiennym

odmiana:

przykłady:

(1.1) Maria bywała w kościele średnio raz w miesiącu.

(1.1) Odkąd zmieniłem pracę często bywam w stolicy.

(1.2) Nieraz bywałem w kłopotach, ale przyjaciele zawsze mi pomogli.

(1.3) Bywamy u siebie kilka razy w roku.

(1.4) W czasie studiów bywało, że chodziłem spać nad ranem.

(1.4) Bywają tacy zapaleńcy, co kąpią się zimą w morzu.

(2.1) Często bywał namawiany do drobnych przekrętów, ale zawsze okazywał się uczciwy.

(2.2) Dzieci bywają nieznośne.

składnia:

kolokacje:

(1.2) bywać w dobrym / złym nastroju

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bywalec m, bywalczyni ż, bywanie n

przym. bywały

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) бываць
• hiszpański: (1.1) frecuentar, asistir; (1.2) soler ser, soler estar; (1.3) frecuentar, visitar; (1.4) ocurrir, suceder
• litewski: (1.1) buvoti
• rosyjski: (1.1) бывать

źródła: