jeździec

jeździec (język polski)

jeździec (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈjɛ̇ʑʥ̑ɛʦ̑], AS: [i ̯ėźʒ́ec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba jeżdżąca wierzchem na zwierzęciu wierzchowym; zob. też jeździec w Wikipedii

odmiana:

(1.1) lp jeździec, jeźdźca, jeźdźcowi, jeźdźca, jeźdźcem, jeźdźcu, jeźdźcze; lm jeźdźcy; jeźdźców, jeźdźcom, jeźdźców, jeźdźcami, jeźdźciach, jeźdźcy

przykłady:

(1.1) Adam jest sprawnym jeźdźcem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) rider, horseman
• arabski: (1.1) فارس, خيال
• hiszpański: (1.1) jinete m
• japoński: (1.1) ライダー
• nowogrecki: (1.1) καβαλάρης m, ιππέας m

źródła: