piękny

piękny (język polski)

wymowa:

​, IPA: [ˈpʲjɛ̃ŋknɨ], AS: [pʹi ̯ẽŋkny], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • i → j 

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, którego cechuje piękno: bardzo ładny, wzbudzający zachwyt

odmiana:

(1.1) piękn|y, ~a, ~e, ~i, ~e; stopień wyższy piękniejsz|y, ~a, ~e, piękniejsi, ~e

przykłady:

(1.1) Krajobraz jest piękny.

(1.1) To najpiękniejszy prezent jaki dostałam.

składnia:

kolokacje:

(1.1) piękny kwiat / obraz / budynek / utwór / koń / czyn / … • piękna kobieta / postawa / … • piękne zwierzę / zachowanie / …

synonimy:

(1.1) ładny, atrakcyjny, wspaniały, śliczny, boski

antonimy:

(1.1) paskudny, ohydny, odrażający, brzydki

wyrazy pokrewne:

rzecz. piękno n piękniś m, piękność ż

czas. pięknieć, wypięknieć, upiększać

przysł. pięknie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (1.1) bukur
• angielski: (1.1) beautiful
• arabski: (1.1) جميل ,وسيم
• aramejski: (1.1) ܫܵܦܝܼܪܵܐ
• chorwacki: (1.1) lijep
• duński: (1.1) smuk, pæn
• esperanto: (1.1) bela
• fiński: (1.1) kaunis
• francuski: (1.1) beau
• hawajski: (1.1) nani, uʻi, maikaʻi
• hebrajski: (1.1) יַפֶה
• hiszpański: (1.1) bello
• holenderski: (1.1) mooi
• islandzki: (1.1) fallegur, fagur
• jidysz: (1.1) שיין (szejn)
• litewski: (1.1) gražus, dalius
• łaciński: (1.1) bellus
• łotewski: (1.1) daiļš
• niemiecki: (1.1) schön
• nowogrecki: (1.1) όμορφος
• ormiański: (1.1) գեղեցիկ
• rosyjski: (1.1) красивый
• słowacki: (1.1) pekný
• staroegipski: (1.1) (nfr); (ʿn)
• szwedzki: (1.1) vacker, skön, fager
• turecki: (1.1) güzel

źródła: