brzuchomówca

brzuchomówca (język polski)

Plik:Saville3vsmall.jpg

brzuchomówca (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌbʒuxɔ̃ˈmufʦ̑a], AS: [bžuχõmufca], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.• akc. pob.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) książk. osoba potrafiąca mówić bez poruszania ustami, przez co wydaje się, że głos pochodzi od innej osoby lub przedmiotu

odmiana:

(1.1) lp brzuchomówc|a, brzuchomówcy, brzuchomówcy, brzuchomówcę, brzuchomówcą, brzuchomówcy, brzuchomówco; lm brzuchomówcy, brzuchomówców, brzuchomówcom, brzuchomówców, brzuchomówcami, brzuchomówcach, brzuchomówcy

przykłady:

(1.1) Brzuchomówcy bardzo często używają rekwizytów, takich jak lalki, z którymi udają rozmowę.

(1.1) Z zapisów historycznych wynika, że pierwsi brzuchomówcy pojawili się około 2000 lat p.n.e. w Egipcie. Byli kapłanami, którzy strzegli sekretów tej sztuki przed plebsem.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. brzuchomówstwo n, forma żeńska brzuchomówczyni ż

przym. brzuchomówczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. brzuch + -o- + mówca

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ventriloquist
• czeski: (1.1) břichomluvec
• interlingua: (1.1) ventriloquo
• łaciński: (1.1) ventriloquus m
• niemiecki: (1.1) Bauchredner m
• norweski (bokmål): (1.1) buktaler m
• starogrecki: (1.1) ἐγγαστρίμυθος m/ż

źródła: