wykształcenie

Wykształcenie (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) stopień wiedzy nabytej w drodze nauki.

(1.2) nabycie jakiejś cechy na drodze ewolucji lub ontogenezy

przykłady:

(1.1) . → Tłumaczenie na polski (jeśli zdanie poprzednie nie jest po polsku).

(2.1) Proste zdanie z charakterystycznym użyciem słowa. → Tłumaczenie na polski.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) [[ ]]; (2.1) [[ ]]
• duński: (1.1) [[ ]] m n
• esperanto: (1.1) [[ ]]
• francuski: (1.1) [[ ]] m f
• hiszpański: (1.1) [[ ]] m f
• interligua: (1.1) [[ ]]
• łaciński: (1.1) [[ ]] m f n
• niemiecki: (1.1) [[ ]] m f n
• rosyjski: (1.1) [[ ]] m f n
• szwedzki: (1.1) [[ ]] m n
• węgierski: (1.1) [[ ]] m f n
• włoski: (1.1) [[ ]] m f n

---

hasło (przykładowy język obcy)

transliteracja:

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, męski, nijaki

(1.1) słowo po polsku lub definicja

czasownik

(2.1) słowo po polsku lub definicja

odmiana:

przykłady:

(1.1) Proste zdanie z charakterystycznym użyciem słowa. → Tłumaczenie na polski.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi: