ostrzyć: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Equadus (dyskusja | edycje)
+ia
EquadusBot (dyskusja | edycje)
Linia 5: Linia 5:
''czasownik przechodni''
''czasownik przechodni''
: (1.1) [[czynić]] [[ostry]]m
: (1.1) [[czynić]] [[ostry]]m
{{odmiana}} (1.1) ostrz|yć, {{KoniugacjaPL|VIb}}; ''aspekt dokonany'' naostrz|yć, {{KoniugacjaPL|VIb}}
{{odmiana|polski}} (1.1) ostrz|yć, {{KoniugacjaPL|VIb}}; ''aspekt dokonany'' naostrz|yć, {{KoniugacjaPL|VIb}}
{{przykłady}}
{{przykłady}}
: (1.1) ''[[przed|Przed]] [[egzekucja|egzekucją]] [[kat]] [[dobrze]] '''naostrzył''' [[topór]].''
: (1.1) ''[[przed|Przed]] [[egzekucja|egzekucją]] [[kat]] [[dobrze]] '''naostrzył''' [[topór]].''

Wersja z 01:10, 6 sie 2009

ostrzyć (język polski)

wymowa:
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) czynić ostrym
odmiana:
(1.1) ostrz|yć, koniugacja VIb; aspekt dokonany naostrz|yć, koniugacja VIb
przykłady:
(1.1) Przed egzekucją kat dobrze naostrzył topór.
składnia:
(1.1) ostrzyć +B., nie ostrzyć +D.
kolokacje:
(1.1) ostrzyć nóż/miecz; ostrzyć ołówek
synonimy:
temperować, strugać (o ołówku lub kredce)
antonimy:
(1.1) tępić
wyrazy pokrewne:
(1.1) przym. ostry; czas. wyostrzać/wyostrzyć; zaostrzać/zaostrzyć; rzecz. ostrze, ostrzenie, ostrzałka
związki frazeologiczne:
(1.1) ostrzyć sobie zęby
etymologia:
(1.1) od ostry
uwagi:
nie mylić z ostrzegać/ostrzec i strzyc/ostrzyc
tłumaczenia: