ostrzyć: Różnice pomiędzy wersjami
[wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
+ia |
EquadusBot (dyskusja | edycje) →ostrzyć ({{język polski}}): {{odmiana|polski}} |
||
Linia 5: | Linia 5: | ||
''czasownik przechodni'' |
''czasownik przechodni'' |
||
: (1.1) [[czynić]] [[ostry]]m |
: (1.1) [[czynić]] [[ostry]]m |
||
{{odmiana}} (1.1) ostrz|yć, {{KoniugacjaPL|VIb}}; ''aspekt dokonany'' naostrz|yć, {{KoniugacjaPL|VIb}} |
{{odmiana|polski}} (1.1) ostrz|yć, {{KoniugacjaPL|VIb}}; ''aspekt dokonany'' naostrz|yć, {{KoniugacjaPL|VIb}} |
||
{{przykłady}} |
{{przykłady}} |
||
: (1.1) ''[[przed|Przed]] [[egzekucja|egzekucją]] [[kat]] [[dobrze]] '''naostrzył''' [[topór]].'' |
: (1.1) ''[[przed|Przed]] [[egzekucja|egzekucją]] [[kat]] [[dobrze]] '''naostrzył''' [[topór]].'' |
Wersja z 01:10, 6 sie 2009
ostrzyć (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik przechodni
- odmiana:
- (1.1) ostrz|yć, koniugacja VIb; aspekt dokonany naostrz|yć, koniugacja VIb
- antonimy:
- (1.1) tępić
- wyrazy pokrewne:
- (1.1) przym. ostry; czas. wyostrzać/wyostrzyć; zaostrzać/zaostrzyć; rzecz. ostrze, ostrzenie, ostrzałka
- związki frazeologiczne:
- (1.1) ostrzyć sobie zęby
- etymologia:
- (1.1) od ostry
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) sharpen, whet
- chorwacki: (1.1) oštriti
- duński: (1.1) skærpe
- hiszpański: (1.1) afilar
- holenderski: (1.1) scherpen, wetten
- interlingua: (1.1) acuminar, acutiar, affilar
- islandzki: (1.1) brýna, skerpa, hvessa
- japoński: (1.1) 研ぐ (togu)
- jidysz: (1.1) שלײַפֿן (szlajfn)
- niemiecki: (1.1) schärfen, wetzen
- szwedzki: (1.1) skärpa, vässa