гук

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

гук (język białoruski)[edytuj]

гук (1.1)
transliteracja:
guk
wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) dźwięk[1], brzmienie[2]
(1.2) jęz. głoska
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) зычны гук → spółgłoska
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. гукавік m, гучнасць ż, гучанне n
czas. гучаць ndk., гучэць ndk.
przym. гукавы, гучны, гучальны
przysł. гучна
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑ Hasło „гук” w: Teresa Jasińska, Albert Bartoszewicz, Kieszonkowy słownik białorusko-polski, polsko-białoruski, Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, Warszawa 2007, ISBN 978-83-214-1364-8, s. 93.
  2. ↑ Hasło „brzmienie” w: Падручны польска-беларускі слоўнік, пад рэдакцыяй А.Обрэмбскай-Яблонскай і М.Бірылы, „Ведза Повшэхна”, Варшава 1962, s. 43.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=гук&oldid=8008833”