ustanowić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

ustanowić (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌustãˈnɔvʲiʨ̑], AS[ustãnovʹić], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. ustanawiać)

(1.1) aspekt dokonany od: ustanawiać
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Platon, który chciał ustanowić idealne państwo rządzone przez filozofów, uregulował wszystkojak każdy totalitarystaniezmiernie dokładnie[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. ustanawianie n, ustanowienie n
czas. ustanawiać ndk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: ustanawiać
źródła:
  1. Wprost, nr 02.20 (8), Poznań, 2000 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.