uczynić

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

uczynić (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i, IPA[uˈʧ̑ɨ̃ɲiʨ̑], AS[učńić], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
znaczenia:

czasownik przechodni dokonany (ndk. czynić)

(1.1) aspekt dokonany od: czynić
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. uczynienie n, uczynek m
czas. począć
przysł. czynnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: czynić
źródła: