trojaczki

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

trojaczki (język polski)[edytuj]

trojaczki (1.1)
krakowskie trojaczki” (1.3) – podręcznik akademicki do historii średniowiecza
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) troje dzieci urodzonych podczas tego samego porodu[1]
(1.2) zdrobn. od: trojaki
(1.3) środ. podręcznik napisany przez trzech autorów[1]
odmiana:
(1.1-2) blp,
przykłady:
(1.3) Podręcznik, odkąd się ukazał na rynku, zastąpił studentom historiikrakowskie trojaczki”, ponieważ był od nich lepszy[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. trzeci mos/mrz, trzy n, trojaki nmos, trója ż, trójca ż, trójnik m, trójniak m, trójkąt m, trojaczek m
czas. potroić
przym. trojaczy, potrójny, trojaki, trojaki, trzeci
licz. trzy, trojaki
tem. słow. trzecio-
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: dwojaczkiczworaczkipięcioraczki
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „trojaczki” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. historycy.org