svensk

svensk (język duński)

wymowa:

Dania: [ˈsvænˀsk]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) szwedzki

rzeczownik, rodzaj nijaki

(2.1) jęz. szwedzki

odmiana:

(1.1) svensk, svensk, svenske

przykłady:

(1.1) Hvad hedder den svenske konge? → Jak nazywa się szwedzki król?

(2.1) Hændelsen fandt sted i Sverige, men jeg klarede mig fint trods mit lidt rustne svensk. → Incydent miał miejsce w Szwecji, ale dobrze sobie poradziłem pomimo mojego nieco zaniedbanego szwedzkiego.

składnia:

kolokacje:

(1.1) svensk statsborgerskab → obywatelstwo szwedzkie

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Sverige n, svensker w

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

svensk (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) szwedzki

rzeczownik, rodzaj męski lub nijaki

(2.1) (język) szwedzki

odmiana:

(1.1) svensk, svensk, svenske

(2.1) en svensk, svensken lub nieodm. w rodzaju nijakim

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zob. Sverige

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

svensk (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) Szwed

przymiotnik

(2.1) szwedzki

odmiana:

(1.1) en svensk, svensken, svenskar, svenskarna

(2.1) svensk, svenskt, svenska

przykłady:

(1.1) Sveriges invånare kallas svensk. → Mieszkaniec Szwecji to Szwed.

(2.1) Svensk flagga är gul och blå. → Szwedzka flaga jest żółta i niebieska.

składnia:

kolokacje:

(1.1) genomsnittssvensk • utlandssvensk

(2.1) fornsvensk

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

zob. Sverige

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

zobacz też: przymiotniki określające kraje Europy i ich mieszkańcy w języku szwedzkim

źródła: