styk

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: śtykśtyḱ

styk (język polski)[edytuj]

styki (1.1)
wymowa:
IPA[stɨk], AS[styk] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) elektr. element obwodu, pozwalający włączać lub wyłączać przepływ prądu
(1.2) miejsce, w którym dotykają się dwie płaszczyzny, figury itp.
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.2) na styk
synonimy:
(1.1) kontakt
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. styczność ż, stykówka ż, stycznik mrz, zestyk mrz, stykanie n, tykanie n, tknięcie n
czas. zetknąć, wytykać, wytknąć, stykać ndk., tykać ndk.
przym. stykowy, stycznikowy, stykówkowy, styczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.2) pol. stykać[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Irena Bajerowa, Język ogólnopolski XX wieku, w: Encyklopedia kultury polskiej XX wieku, t. 2, Współczesny język polski, pod red. Jerzego Bartmińskiego, Wrocław 1993, s. 46.