splin

splin (język polski)

wymowa:

IPA: [splʲĩn], AS: [splʹĩn], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) książk. uczucie beznadziejności, przygnębienie, apatia

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	splin	spliny
dopełniacz	splinu	splinów
celownik	splinowi	splinom
biernik	splin	spliny
narzędnik	splinem	splinami
miejscownik	splinie	splinach
wołacz	splinie	spliny

przykłady:

(1.1) Wzniosę toast, by twój splin zniknął wcześniej niż mój zapas win. (W. Waglewski: Dziób pingwina)

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) przygnębienie, chandra, dół

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. splennik m

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. spleen, spolszczenie fonetyczne < łac. splen < gr. σπλήν (splḗn) → śledziona

uwagi:

• inna pisownia: spleen
• zwykle w lp

tłumaczenia:

• hiszpański: (1.1) esplín m
• nowogrecki: (1.1) μελαγχολία ż, κακοθυμία ż

źródła: