psychopata

psychopata (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌpsɨxɔˈpata], AS: [psyχopata], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) psych. med. człowiek cierpiący na psychopatię

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	psychopata	psychopaci
dopełniacz	psychopaty	psychopatów
celownik	psychopacie	psychopatom
biernik	psychopatę	psychopatów
narzędnik	psychopatą	psychopatami
miejscownik	psychopacie	psychopatach
wołacz	psychopato	psychopaci

przykłady:

(1.1) Spójrz na siebie. Jesteś odrażający, obmierzły! Przejrzyj się w lustrze, żałośny psychopato!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pot. psychol

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. psychopatia ż

forma żeńska psychopatka ż

przym. psychopatyczny

przysł. psychopatycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ψυχή + πάθος (psyché + páthos) → dusza + cierpienie

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) psychopath, psycho
• baskijski: (1.1) psikopata
• białoruski: (1.1) псіхапат m
• białoruski (taraszkiewica): (1.1) псыхапат m
• duński: (1.1) psykopat w
• hiszpański: (1.1) psicópata m ż
• niemiecki: (1.1) Psychopath m
• rosyjski: (1.1) психопат m
• słowacki: (1.1) psychopat m
• węgierski: (1.1) pszichopata
• włoski: (1.1) psicopatico m

źródła: