proweniencja

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

proweniencja (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌprɔvɛ̃ˈɲɛ̃nʦ̑ʲja], AS[provẽńncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) książk. pochodzenie (kogoś lub czegoś) i przejawianie charakterystycznych cech uwarunkowanych tym pochodzeniem[1]
(1.2) daw. dochód[2]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pochodzenie
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prowentowy mos, prowent
przym. proweniencyjny, prowentowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) ang. provenience[4] < n.łac. provenientia[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „proweniencja” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
  2. 2,0 2,1 publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „proweniencja” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  3. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „proweniencja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  4. Hasło „proweniencja” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.