prostoduszny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

prostoduszny (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) odznaczający się prostotą, szczerością i łatwowiernością; t.: świadczący o takich cechach[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Taki jest Rzym, takie jest papiestwo, ty prostoduszny, podlaski Sarmato[2]
(1.1) Ogólnie mówiąc, jesteś prostoduszny, sympatyczny i wrażliwy[3].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) szczery, otwarty, naiwny, łatwowierny, prostolinijny
antonimy:
(1.1) dwulicowy, fałszywy, faryzejski, faryzeuszowski, obłudny, przewrotny, zakłamany
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. prostoduszność ż
przysł. prostodusznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. prosty + dusza + -ny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „prostoduszny” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Zofia Kossak, Błogosławiona wina, 1953, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  3. Krystyna Konaszewska-Rymarkiewicz, Interpretacja horoskopu - podstawy, 1997, Narodowy Korpus Języka Polskiego.