porażka

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: porážka

porażka (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
IPA[pɔˈraʃka], AS[poraška], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) przegrana bitwa[1]
(1.2) poważne niepowodzenie[1]
odmiana:
(1)
przykłady:
(1.1) Pierwsze derby sezonu zakończyły się porażką 3:0.
(1.2) To kolejna porażka, bo znowu muszę odwołać mój sobotni wyjazd.
składnia:
kolokacje:
(1.1-2) doznawać porażki • ponosić porażkę
synonimy:
(1.2) pot. fiasko, pot. klapa, klęska, niepowodzenie, plajta, przegrana, strata
antonimy:
(1.1) zwycięstwo
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. poraza ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.pol. poraza < pol. po + raz[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. 1,0 1,1 Hasło „porażka” w: SJP.pl.
  2. A. Danysz, Kilka uwag o temacie „raz”, „Język Polski”, zeszyt 1, 1913, s. 16–23.