p.f.

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego
Podobna pisownia Podobna pisownia: P. F.p. f.pfþf.

p.f. (język polski)[edytuj]

wymowa:
‹pe-ef›, IPA[pɛ‿ˈːf], AS[p•‿ef], zjawiska fonetyczne: dł. sam.
znaczenia:

skrót

(1.1) dla powinszowania, złożenia gratulacji, życzeń
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. pour féliciter[1]
uwagi:
zobacz też: p.a. p.c. p.f. p.f.v. p.p.c. p.r. p.r.v. t.t.l.
tłumaczenia:
źródła:
  1. Rozmowy towarzyskie i teksty okolicznościowe w: Anna Piotrowicz, Słownictwo i frazeologia życia towarzyskiego w polskiej leksykografii XX wieku, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań 2004, ISBN 83-232-1378-X, s. 365.