odruch

odruch (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) fizj. reakcja ustroju na bodziec, przebiegająca za pośrednictwem układu nerwowego

(1.2) spontaniczna reakcja na coś

(1.3) bezwiedne uczucie lub stan psychiczny

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	odruch	odruchy
dopełniacz	odruchu	odruchów
celownik	odruchowi	odruchom
biernik	odruch	odruchy
narzędnik	odruchem	odruchami
miejscownik	odruchu	odruchach
wołacz	odruchu	odruchy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) odruch bezwarunkowy • odruch warunkowy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. odruchowy

przysł. odruchowo

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) reflex
• bułgarski: (1.1) рефлекс m
• francuski: (1.1) réflexe m; (1.2) réflexe m
• hiszpański: (1.1) reflejo m
• kaszubski: (1.1) òdruch m; (1.2) odchlast m
• niemiecki: (1.1) Reflex m
• rosyjski: (1.1) рефлекс m
• szwedzki: (1.1) reflex w, reaktion w; (1.2) impuls w, ingivelse w, uppslag n
• włoski: (1.1) riflesso m

źródła: