odnotowywać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

odnotowywać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌɔdnɔtɔˈvɨvaʨ̑], AS[odnotovyvać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. odnotować)

(1.1) aspekt niedokonany od: odnotować
odmiana:
(1.1) koniugacja VIIIa
przykłady:
(1.1) Ocenia fakty, cytuje daty, odnotowuje wydarzenia polityczne[1].
(1.1) Przed Powstaniem Listopadowym tajna policja skrupulatnie sprawdzała uczestnictwo warszawskich studentów w sakramentach i odstępstwa odnotowywała w kartotekach "nieprawomyślnych"[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. notować
rzecz. odnotowywanie n, notatnik mrz
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: odnotować
źródła:
  1. Tadeusz Kwiatkowski, Panopticum, 1995, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. Jerzy Surdykowski, Duch Rzeczypospolitej, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.