nieszczęśliwy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nieszczęśliwy (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌɲɛʃʧ̑ɛ̃w̃ɕˈlʲivɨ], ASeščẽũ̯ślʹivy], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.asynch. ę akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) nieodczuwający szczęścia, przygnębiony
(1.2) prowadzący do niekorzystnego przebiegu wydarzeń
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Wiele dzieci w Afryce jest nieszczęśliwych, ponieważ głodują.
(1.1) Nie mam siły być dłużej nieszczęśliwy.
składnia:
kolokacje:
(1.2) nieszczęśliwy wypadek • nieszczęśliwy zbieg okoliczności
synonimy:
(1.1) przygnębiony
(1.2) niefortunny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. szczęście n, nieszczęście n, nieszczęśnik m, nieszczęśnica ż, nieszczęśliwiec m, nieszczęśliwość ż, nieszczęsność ż, unieszczęśliwienie n
przym. nieszczęsny
przysł. nieszczęśliwie, nieszczęśnie
czas. unieszczęśliwiać
związki frazeologiczne:
urodzić się pod nieszczęśliwą gwiazdą
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: