nadeń

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

nadeń (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈnadɛ̃ɲ], AS[nadẽń], zjawiska fonetyczne: nazal.
?/i
znaczenia:

poprzyimkowa forma zaimka trzecioosobowego

(1.1) książk. nad niego
odmiana:
(1.1) nieodm.
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. nad +
uwagi:
(1.1) zobacz też: bezeńdlańdońnadeńnańodeńpodeńpońprzedeńprzezeńweńzańzeń
(1.1) historycznie uzasadnione jest użycie wyłącznie dla rzeczowników rodzaju męskiego, inne użycia (dla rzeczowników rodzaju żeńskiego i nijakiego) uważane są za błąd; zobacz też: publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „dlań” w: Poradnia językowa PWN.
tłumaczenia:
źródła: