kusznik

kusznik (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈkuʃʲɲik], AS: [kušʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) wojsk. żołnierz uzbrojony w kuszę, strzelający z kuszy; zob. też kusznik w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kusznik	kusznicy
dopełniacz	kusznika	kuszników
celownik	kusznikowi	kusznikom
biernik	kusznika	kuszników
narzędnik	kusznikiem	kusznikami
miejscownik	kuszniku	kusznikach
wołacz	kuszniku	kusznicy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kusza ż, kuszownictwo m

przym. kuszowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) crossbowman
• baskijski: (1.1) baleztari
• esperanto: (1.1) arbalestisto
• hiszpański: (1.1) ballestero m, saetero m
• nowogrecki: (1.1) βαλλιστριδοφόρος m
• włoski: (1.1) balestriere m

źródła: