kończyna

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kończyna (język polski)[edytuj]

kończyny (1.1)
wymowa:
IPA[kɔ̃j̃n͇ˈʧ̑ɨ̃na], AS[kõĩ ̯ṇčna], zjawiska fonetyczne: nazal.rozs. artyk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) anat. narząd ruchu u kręgowców
(1.2) daw. zakończenie, kres, granica[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) kończyna górna/dolna
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
(1.1) noga, płetwa, ręka, skrzydło
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. koniec m, końcówka ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) < (1.2)[1]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w hasłach: koniec, zakończenie
źródła:
  1. 1,0 1,1 Stanisław Skorupka, Przenośnie z zakresu pojęć lekarskich, „Poradnik Językowy” nr 1/1948, s. 13.