kazać

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

kazać (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˈkazaʨ̑], AS[kazać] ?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni modalny

(1.1) wydać rozkaz zrobienia czegoś
(1.2) wydać polecenie
(1.3) przest. głosić kazanie
odmiana:
(1.1-3) koniugacja IX
przykłady:
(1.1) Kazali strzelać, więc strzeliłem.
(1.2) Mama kazała mi natychmiast przyjść do domu.
składnia:
(1.1-2) kazać + bezokolicznik[1]
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kazalnica ż, kazanie n
czas. rozkazać dk., rozkazywać ndk., skazać dk., skazywać ndk., zakazać dk., zakazywać ndk.
przym. kazalniczy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Markowski, Jak dobrze mówić i pisać po polsku, Warszawa 2000.