invigning
invigning (język szwedzki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj wspólny
- (1.1) inauguracja, otwarcie[1]
- (1.2) rel. konsekracja, poświęcenie[1]
- (1.3) wtajemniczenie[1]
- odmiana:
- (1.1-3) en invigning, invigningen, invigningar, invigningarna
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) biblioteksinvigning • invigningstal
- (1.2) biskopsinvigning
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 225.