identyczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

identyczny (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌidɛ̃nˈtɨʧ̑nɨ], AS[idẽntyčny], zjawiska fonetyczne: nazal.akc. pob. ?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dokładnie taki sam
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Dwie aktorki pojawiły się na bankiecie w identycznych sukienkach.
składnia:
(1.1) identyczny z czymś[1]
kolokacje:
(1.1) pozornie identyczny
synonimy:
(1.1) tożsamy, kubek w kubek, jednakowy, jednaki
antonimy:
(1.1) różny, odmienny
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. identyczność ż
przysł. identycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. identique < łac. identicus < p.łac. identitas (tożsamość) < łac. idem (to samo)[2]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Andrzej Markowski, Jak dobrze mówić i pisać po polsku, Warszawa 2000.
  2. Hasło „identyczny” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.