gaduła
gaduła (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński lub męskoosobowy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gaduła gaduły dopełniacz gaduły gaduł celownik gadule gadułom biernik gadułę gaduły narzędnik gadułą gadułami miejscownik gadule gadułach wołacz gaduło gaduły
lub
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik gaduła gaduły dopełniacz gaduły gadułów celownik gadule gadułom biernik gadułę gadułów narzędnik gadułą gadułami miejscownik gadule gadułach wołacz gaduło gaduły ndepr. M. i W. lm: (ci) gadułowie
- przykłady:
- (1.1) Jeśli zaprosimy dziś wieczorem Julię, nie porozmawiamy zbyt dużo. Prawdziwa z niej gaduła.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. gadatliwość ż, gadałka ż, gadanina ż, gadulstwo n, gadanie n
- przym. gadatliwy, gadulski
- czas. gadać, wygadać, wygadywać
- wykrz. gadanie, gadu-gadu
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) chatterer, chatterbox, wind-bag
- arabski: (1.1) ثرثار
- białoruski: (1.1) mężczyzna гаварун m, балбатун m, kobieta гаваруха ż, балбатуха ż, лапатуха ż
- duński: (1.1) snakkemaskine w, snakkehoved n, sludrechatol n, sludrehoved n, snakker w
- esperanto: (1.1) babilemulo, babilulo
- estoński: (1.1) lobiseja, lobasuu, latatara
- francuski: (1.1) bavard m, babillard m, radoteur m; bavarde ż, babillarde ż, radoteuse ż, péronnelle ż
- górnołużycki: (1.1) blaba ż, blada m/ż, bledźak m
- hebrajski: (1.1) פטפטן
- hiszpański: (1.1) hablador m, parlanchín m, charlatán m; habladora ż, parlanchina ż , charlatana ż
- interlingua: (1.1) confabulator
- kaszubski: (1.1) plesta m
- kazachski: (1.1) сөйлемпаз
- litewski: (1.1) zaunius, zvėga
- niemiecki: (1.1) Plappertasche ż
- rosyjski: (1.1) forma męska болтун m, forma żeńska болтунья ż
- szwedzki: (1.1) pratmakare w, kobieta pratmakerska w
- wilamowski: (1.1) švocc m lub ż, śwoc m lub ż
- włoski: (1.1) chiacchierone m, ciarlone m, parolaio m
- źródła: