extranjero

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

extranjero (język hiszpański)[edytuj]

wymowa:
IPA[ekș.tɾaŋ.ˈxe.ɾo]
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) obcy, cudzoziemski

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) cudzoziemiec
(2.2) zagranica
odmiana:
(1.1) lp extranjero m, extranjera ż; lm extranjeros m, extranjeras ż
(2.1) lm extranjeros
(2.2) blm
przykłady:
(1.1) Esto no es nuestra costumbre, esto es una costumbre extranjera.To nie jest nasz zwyczaj, to jest zwyczaj cudzoziemski.
(2.1) Todos los años muchos extranjeros llegan a nuestra ciudad.Co roku wielu cudzoziemców przyjeżdża do naszego miasta.
(2.2) Volvimos del extranjero.Wróciliśmy z zagranicy.
składnia:
kolokacje:
(1.1) lengua extranjerajęzyk obcy
synonimy:
(1.1) foráneo, intruso, alienígena, exótico, bárbaro, extraño
(2.1) forastero
antonimy:
(1.1) nativo, nacional
(2.1) compatriota ż/m
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. extranjerizar
rzecz. extranjería, extranjerismo
przysł. extranjis
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.franc. estrangier
uwagi:
źródła: