egzotyczny

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

egzotyczny (język polski)[edytuj]

egzotyczna (1.1) wyspa
wymowa:
IPA[ˌɛɡzɔˈtɨʧ̑nɨ], AS[egzotyčny], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
?/i
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) typowy dla dalekich krajów o odmiennej kulturze i klimacie
(1.2) o urlopie, wyjeździe, itp.: spędzany w dalekich krajach
(1.3) niezwykły, osobliwy, rzadko spotykany
(1.4) fiz. o materii, cząstce: nie złożona z barionów podlegających Modelowi Standardowemu; zob. też materia egzotyczna w Wikipedii
odmiana:
(1.1-3)
przykłady:
(1.1) Jękliwe tony egzotycznych instrumentów i woń kadzidełek rozmarzyły przez chwilę detektywa, posłał więc tęskne spojrzenie ku dzielnicy rosyjskiej, mieszczącej się po drugiej stronie Wisły na Pradze[1].
składnia:
kolokacje:
(1.1) egzotyczny kraj • egzotyczny obyczaj • egzotyczny ogród • egzotyczny owoc • egzotyczne miejsce • egzotyczne zwierzę • egzotyczna roślina
(1.2) egzotyczna wycieczka • egzotyczna przygoda • egzotyczne wakacje • egzotyczny wyjazd • egzotyczny sylwester
(1.4) egzotyczna cząstka • egzotyczna materia
synonimy:
(1.3) nietypowy, rzadko spotykany, niezwykły, osobliwy
antonimy:
(1.1) swojski, tutejszy, miejscowy
(1.3) zwyczajny, zwykły, często spotykany
hiperonimy:
(1.1) daleki, obcy
(1.3) oryginalny
hiponimy:
(1.1) orientalny, wschodni, tropikalny, polarny, zamorski, kolonialny
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. egzotyczność ż, egzotyka, egzotyzm, egzotyk, egzotarium
przysł. egzotycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. exotisch , franc. exotique[2] < gr. ἐξωτικός (eksotikos) → daleki, cudzoziemski
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Witold Jabłoński, Dzieci nocy, 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.