dominanta

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

dominanta (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dominująca cecha
(1.2) stat. najczęściej występująca wartość danej cechy statystycznej; zob. też dominanta (statystyka) w Wikipedii
(1.3) muz. piąty dźwięk skali lub gamy; zob. też dominanta (muzyka) w Wikipedii
(1.4) muz. akord oparty na dominancie (1.3)
(1.5) muz. rel. najdłużej utrzymujący się dźwięk, na którym recytowany jest tekst psalmu
(1.6) archit. główny, wysuwający się na pierwszy plan, element architektoniczny; zob. też dominanta architektoniczna w Wikipedii
(1.7) szt. dominujący element kompozycji
(1.8) szt. dominujący kolor
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.2) moda
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. domena ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:

dominanta (język czeski)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) muz. dominanta
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. dominantní
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

dominanta (język słowacki)[edytuj]

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) dominanta
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. dominantnosť ż
przym. dominantný
przysł. dominantne
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: