bogini

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

bogini (język polski)[edytuj]

bogini (1.1)
wymowa:
IPA: [bɔˈɟĩɲi], AS: [boǵĩńi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) rel. etn. bóstwo płci żeńskiej
(1.2) przen. żart. piękna kobieta godna hołdów
odmiana:
(1.1-2)
 
przypadekliczba pojedynczaliczba mnoga
mianownikboginiboginie
dopełniaczboginibogiń
celownikboginiboginiom
biernikboginięboginie
narzędnikboginiąboginiami
miejscownikboginiboginiach
wołaczboginiboginie
przykłady:
(1.1) W tej świątyni oddawano cześć bogini Wenus.
(1.2) O żono, bogini ty moja!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) boginka
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Bóg m, bożek m, bóstwo n, boskość ż, ubóstwianie n, ubóstwienie n, bożyc m, bożnica ż, pobożność ż
zdrobn. boginka ż
forma męska bóg m
czas. ubóstwiać ndk., ubóstwić dk.
przym. boży, boski, bożnicowy, pobożny
wykrz. przebóg
przysł. bosko
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) zob. bóg
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=bogini&oldid=8101675”