bankowiec

bankowiec (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pracownik banku

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bankowiec	bankowcy
dopełniacz	bankowca	bankowców
celownik	bankowcowi	bankowcom
biernik	bankowca	bankowców
narzędnik	bankowcem	bankowcami
miejscownik	bankowcu	bankowcach
wołacz	bankowcu / podn. bankowcze	bankowcy
depr. M. i W. lm: (te) bankowce

przykłady:

(1.1) Jeśli chcesz być dobrym bankowcem, musisz być zorientowanym w nowych produktach bankowych.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bankowość ż, bankierka ż, bank m, bankier m, bankierowa ż, bankierówna ż, bankierczyk m, bankierstwo n

przym. bankowy, bankierski

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. bank + -owiec

uwagi:

Wyraz powstał w XIX w.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) banker
• arabski: (1.1) مصرفي m
• baskijski: (1.1) bankari
• esperanto: (1.1) bankisto
• francuski: (1.1) banquier m
• łaciński: (1.1) nummularius m
• włoski: (1.1) bancario m

źródła: