Kronos

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Kronos (język polski)[edytuj]

wymowa:
​?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) mit. gr. bóstwo pogańskie, jeden z tytanów; zob. też Kronos w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm,
 
przypadekliczba pojedyncza
mianownikKronos
dopełniaczKronosa
celownikKronosowi
biernikKronosa
narzędnikKronosem
miejscownikKronosie
wołaczKronosie
przykłady:
(1.1) Pokonanie Kronosa okazało się rzeczą trudną.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) tytan, bóg
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. gw. przest. Kronosowy[1][2]
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) gr. Κρόνος
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „przymiotniki dzierżawcze od imion” w: Poradnia językowa PWN.
  2. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Porada „przymiotniki dzierżawcze” w: Poradnia językowa PWN.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=Kronos&oldid=7779704”