Bóg dał, Bóg wziął

Bóg dał, Bóg wziął (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈbuɡ ˈdaw ˈbuɡ ˈvʲʑɔw], AS: [bug dau̯ bug vʹźou̯], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

przysłowie polskie

(1.1) wyrażenie ufnej rezygnacji wobec utraty czegoś lub kogoś drogiego

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

jest to cytat z Biblii, z Księgi Hioba (Hi 1:21)

uwagi:

• inne wersje: Bóg dawa, Bóg bierze • Pan Bóg wziął, Pan Bóg dać może • Bóg bierze, Bóg daje
• zobacz też: Aneks:Przysłowia polskie - Bóg

tłumaczenia:

• czeski: (1.1) Pán Bůh dal, Pán Bůh vzal
• esperanto: (1.1) Dio donis, Dio prenis
• słowacki: (1.1) Pán Boh dal, Pán Boh vzal
• szwedzki: (1.1) Gud ger och Gud tar

źródła:

 Samuel Adalberg, Księga przysłów, przypowieści i wyrażeń przysłowiowych polskich, Druk Emila Skiwskiego, Warszawa 1889–1894.