skrzypcowy

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

skrzypcowy (język polski)[edytuj]

duet skrzypcowy (1.1)
ornat skrzypcowy (1.2)
wymowa:
IPA[skʃɨpˈʦ̑ɔvɨ], AS[skšypcovy], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) muz. związany ze skrzypcami, dotyczący skrzypiec
(1.2) w kształcie skrzypiec
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Profesor wydał monografię o ludowych instrumentach skrzypcowych.
(1.2) Czasami ornaty skrzypcowe kameryzowano (wysadzano) kamieniami szlachetnymi lub ich imitacjami.[1]
składnia:
kolokacje:
(1.1) duet / instrument / klucz / koncert / konkurs / kurs / repertuar / strój / syntezator / utwór skrzypcowy • improwizacja / sonata / szkoła skrzypcowa • solo skrzypcowe
(1.2) ornat skrzypcowy
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. skrzyp mrz, skrzypaczka ż, skrzypce lm nmos, skrzypek mos, skrzypki lm nmos
czas. skrzypać ndk., skrzypieć ndk., skrzypnąć dk.
wykrz. skrzyp
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. skrzypce + -owy
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: