bil

bil (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) reg. krak. świeża nieosolona słonina

(1.2) kij do bilarda lub snookera

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	bil
dopełniacz	bilu
celownik	bilowi
biernik	bil
narzędnik	bilem
miejscownik	bilu
wołacz	bilu

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	bil	bile
dopełniacz	bila / bilu	bilów
celownik	bilowi	bilom
biernik	bil	bile
narzędnik	bilem	bilami
miejscownik	bilu	bilach
wołacz	bilu	bile

przykłady:

(1.1) Kupiłem kilo bilu.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

bil (język duński)

en bil (1.1)

wymowa:

Dania: [ˡbi'l]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) samochód

odmiana:

(1.1) en bil, bilen, biler, bilerne

przykłady:

(1.1) Jeg kan godt køre bil, men har ikke kørekort. → Umiem prowadzić samochód, ale nie mam prawa jazdy.

składnia:

kolokacje:

(1.1) personbil

synonimy:

(1.1) vogn

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) køretøj

hiponimy:

(1.1) lastbil, personbil

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bilist, bilisme

związki frazeologiczne:

etymologia:

skrócona forma duń. automobil

uwagi:

źródła:

bil (język islandzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) przestrzeń

odmiana:

(1.1) lp bil, ~, ~i, ~s (~ið, ~ið, ~inu, ~sins); lm ~, ~, ~um, ~a (~in, ~in, ~unum, ~anna)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

(1.1) tímabil

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

(1.1) í bili

etymologia:

uwagi:

źródła:

bil (język norweski (bokmål))

en bil (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) samochód

odmiana:

(1.1) en bil, bilen, biler, bilene

przykłady:

(1.1) Kan du kjøre bil? → Umiesz jeździć samochodem?

składnia:

kolokacje:

(1.1) lastebil • personbil

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bilist

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

bil (język norweski (nynorsk))

wymowa:

IPA: /biːl/

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) samochód

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz norweski (nynorsk), kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

bil (język szwedzki)

bil (1.1)

wymowa:

[bi:l] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) samochód

odmiana:

(1.1) en bil, bilen, bilar, bilarna

przykłady:

(1.1) En bil är ett motorfordon som är försett med åtminstone tre hjul, och som inte kan anses vara en motorcykel eller en moped. → Samochód jest pojazdem mechanicznym, który jest wyposażony w co najmniej trzy koła, i który nie może być traktowany jako motocykl ani motorower.

(1.1) Mamma tog bilen till jobbet och pappa tog bussen. → Mama pojechała samochodem do pracy, a tata pojechał autobusem.

składnia:

kolokacje:

(1.1) betongbil • bilaccis • bildäck • bilfärja • bilhjul • bilparkering • bilstöld • bilsäte • biltjuv • biltrafik • bilvrak • brandbil • lastbil • lastbilförare • pansarbil • personbil • polisbil • racerbil • timmerbil • tjänstebil

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. bilist

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: