Sofroniusz
Sofroniusz (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna
- (1.1) imię męskie; zob. też Sofroniusz w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik Sofroniusz Sofroniuszowie dopełniacz Sofroniusza Sofroniuszów celownik Sofroniuszowi Sofroniuszom biernik Sofroniusza Sofroniuszów narzędnik Sofroniuszem Sofroniuszami miejscownik Sofroniuszu Sofroniuszach wołacz Sofroniuszu Sofroniuszowie depr. M. i W. lm: (te) Sofroniusze
- przykłady:
- (1.1) Maronicki mnich miał na imię Sofroniusz i pochodził z Damaszku.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) pan Sofroniusz • brat / kuzyn / wujek / dziadek Sofroniusz • mężczyzna imieniem (o imieniu) Sofroniusz • święty / błogosławiony Sofroniusz • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Sofroniusz • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Sofroniusz • otrzymać / dostać / przybrać imię Sofroniusz • dzień imienin / imieniny Sofroniusza • na Sofroniusza (o dniu)
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- przym. Sofroniuszowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. Sophronius < gr. Σωφρόνιος (Sophrónios)
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Sophronius
- francuski: (1.1) Sophrone m
- hiszpański: (1.1) Sofronio m
- łaciński: (1.1) Sophronius m
- niemiecki: (1.1) Sophronius m
- portugalski: (1.1) Sofrônio m
- rosyjski: (1.1) Софроний m
- starogrecki: (1.1) Σωφρόνιος m
- ukraiński: (1.1) Софроній m
- węgierski: (1.1) Szofron
- włoski: (1.1) Sofronio m
- źródła: