Sewastopol

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Sewastopol (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna

(1.1) geogr. miasto w południowej części Półwyspu Krymskiego; zob. też Sewastopol w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Do Sewastopola dojechaliśmy w niedzielę.
składnia:
kolokacje:
(1.1) być / bywać / zamieszkać / mieszkać / pomieszkiwać / żyć / pracować / urodzić się / umrzeć / osiedlać się / osiedlić się w Sewastopolu • wyjeżdżać / wyjechać / jechać / dojechać / udać się / wprowadzać się / wprowadzić się do Sewastopola • przyjeżdżać / przyjechać / jechać / wyprowadzać się / wyprowadzić się z Sewastopola • być / stać się mieszkańcem / mieszkanką Sewastopola • mieszkaniec / mieszkanka Sewastopola • droga / ulica / plac / dom / budynek / mieszkanie / siedziba w Sewastopolu • pochodzić z Sewastopola • przeprowadzać się / przeprowadzić się do Sewastopola • flaga / herb / mieszkaniec / mieszkanka Sewastopola
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) miasto
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. sewastopolczyk mos, sewastopolka ż
przym. sewastopolski
związki frazeologiczne:
etymologia:
ros. Севастополь
uwagi:
W dopełniaczu poprawna jest wyłącznie forma „Sewastopola”. Forma „Sewastopolu” w tym przypadku jest błędna[1][2], choć poprawna w miejscowniku i wołaczu.
tłumaczenia:
źródła:
  1. Hasło „Sewastopol” w: Słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Witold Doroszewski, Polskie Wydawnictwo Naukowe, Warszawa 1980, ISBN 83-01-03811-X, s. 681.
  2. Hasło „Sewastopol” w: Wielki słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2004, ISBN 978-83-01-14198-1, s. 1036.