Sąd Ostateczny
Sąd Ostateczny (język polski)[edytuj]
- wymowa:
- IPA: [ˈsɔ̃nt ˌɔstaˈtɛʧ̑nɨ], AS: [sõnt ostatečny], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• asynch. ą • akc. pob.
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) rel. w chrześcijaństwie, judaizmie i islamie: moment, w którym Bóg dokona ostatecznego sądu nad ludźmi i określi, którzy z nich zostaną zbawieni, a którzy potępieni; zob. też Sąd Ostateczny w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1) związek zgody;
przypadek liczba pojedyncza mianownik Sąd Ostateczny dopełniacz Sądu Ostatecznego celownik Sądowi Ostatecznemu biernik Sąd Ostateczny narzędnik Sądem Ostatecznym miejscownik Sądzie Ostatecznym wołacz Sądzie Ostateczny
- przykłady:
- (1.1) Sporo nagrzeszyłem i boję się Sądu Ostatecznego.
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) koniec świata, Armageddon, paruzja, dzień sądny
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) The Last Judgement, Doomsday
- arabski: (1.1) يوم القيامة m, w islamie: الآخرة ż
- białoruski: (1.1) страшны суд m
- esperanto: (1.1) Lasta Juĝo
- francuski: (1.1) jugement dernier m, jugement final m, jugement universel m
- hiszpański: (1.1) Juicio Universal m, Juicio Final m
- jidysz: (1.1) יום־הדין m (jom-hadin)
- niemiecki: (1.1) Das Jüngste Gericht n
- nowogrecki: (1.1) Δευτέρα Παρουσία ż, μέλλουσα κρίση ż
- włoski: (1.1) Giudizio universale m, Giudizio finale m
- źródła: