Ritualsprache

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Ritualsprache (język niemiecki)[edytuj]

wymowa:
lp IPA[ʁituˈaːlˌʃpʁaːxə]
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) jęz. rel. język rytualny
odmiana:
(1.1)[1]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) Sprachvarietät, Sprache
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Ritual + Sprache
uwagi:
(1.1) Ritualsprache oznacza ogólnie język obrządków religijnych[2] i in. W takim kontekście w odniesieniu do religii chrześcijańskiej używa się raczej słowa Liturgiesprache.
(1.1) por. Kirchensprache • Kultsprache • Liturgiesprache • Missionssprache • Ritualsprache • Sakralsprache
(1.1) zobacz też: Indeks: Niemiecki - Odmiany języka
źródła: