Ptolemeusz

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Ptolemeusz (język polski)[edytuj]

wymowa:
IPA[ˌptɔlɛ̃ˈmɛwuʃ], AS[ptolẽmeuš], zjawiska fonetyczne: nazal.epenteza ł akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy, nazwa własna

(1.1) imię męskie; zob. też Ptolemeusz (imię) w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
(1.1) pan Ptolemeusz • brat / kuzyn / wujek / dziadek Ptolemeusz • mężczyzna imieniem (o imieniu) Ptolemeusz • święty / błogosławiony Ptolemeusz • mieć na imię / nosić imię / używać imienia Ptolemeusz • dać na imię / nadać imię / ochrzcić imieniem Ptolemeusz • otrzymać / dostać / przybrać imię Ptolemeusz • dzień imienin / imieniny Ptolemeusza • na Ptolemeusza (o dniu)
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. ptolemejski, Ptolemejski, ptolemeuszowski, Ptolemeuszowski, Ptolemeuszowy
przysł. ptolemejsko, ptolemeuszowsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. Ptolemaeus, łac. Ptolemæus < gr. Πτολεμαῖος (Ptolemaîos) < gr. πτόλεμος + -αῖος (ptólemos + -aîos)
uwagi:
(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Imiona
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „Ptolemeusz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.