Polihymnia

Polihymnia (język polski)

Polihymnia (1.1)

wymowa:

IPA: [ˌpɔlʲiˈxɨ̃mʲɲja], AS: [polʹiχỹmʹńi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, nazwa własna

(1.1) mit. gr. muza poezji sakralnej i hymnicznej oraz pantomimy, jedna z towarzyszek Apolla; córka Zeusa i Mnemosyne; zob. też Polihymnia w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	Polihymnia
dopełniacz	Polihymnii
celownik	Polihymnii
biernik	Polihymnię
narzędnik	Polihymnią
miejscownik	Polihymnii
wołacz	Polihymnio

przykłady:

(1.1) Polihymnia i jej siostry uświetniały śpiewem biesiady bosko-ludzkie oraz uczty olimpijskie bogów.

(1.1) Atrybutem Polihymnii była uroczysta szata.

składnia:

kolokacje:

(1.1) muza Polihymnia

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: Erato • Euterpe • Kaliopa • Klio • Melpomena • Talia • Terpsychora • Urania

(1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Mitologia grecka

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Polyhymnia
• łaciński: (1.1) Polyhymnia ż
• rosyjski: (1.1) Полигимния ż
• słowacki: (1.1) Polymnia ż

źródła: