Polanin

Z Wikisłownika – wolnego słownika wielojęzycznego

Polanin (język polski)[edytuj]

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) etn. członek plemienia słowiańskiego zamieszkującego w średniowieczu Pojezierze Wielkopolskie; zob. też Polanie w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Polaczek mos, Polak mos, Polska ż, polski mrz
przym. polski
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) prawdop. prasł. *Poljaninъ, lm *Poljanĕ → mieszkańcy pól[1]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Michał Łuczyński, Jeszcze o prapolskim etnonimie Polanie, „Slavia Occidentalis” 73/1, 2016, s. 105.