Pliniuszowy
Pliniuszowy (język polski)[edytuj]
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik dzierżawczy
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik Pliniuszowy Pliniuszowa Pliniuszowe Pliniuszowi Pliniuszowe dopełniacz Pliniuszowego Pliniuszowej Pliniuszowego Pliniuszowych celownik Pliniuszowemu Pliniuszowej Pliniuszowemu Pliniuszowym biernik Pliniuszowego Pliniuszowy Pliniuszową Pliniuszowe Pliniuszowych Pliniuszowe narzędnik Pliniuszowym Pliniuszową Pliniuszowym Pliniuszowymi miejscownik Pliniuszowym Pliniuszowej Pliniuszowym Pliniuszowych wołacz Pliniuszowy Pliniuszowa Pliniuszowe Pliniuszowi Pliniuszowe nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.1) Tutaj za punkt wyjścia do całej narracji posłużył Pliniuszowy opis wyprawy zorganizowanej w I wieku naszej ery[3].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- (1.1) Przymiotnik utworzony od imienia własnego, odpowiadający na pytanie czyj?, zakończony na -owy, odnoszący się do właściciela, autora, twórcy itp. piszemy wielką literą[4].
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Porada „przymiotniki dzierżawcze od imion” w: Poradnia językowa PWN.
- ↑ Porada „przymiotniki dzierżawcze” w: Poradnia językowa PWN.
- ↑ Z internetu, histmag.org.
- ↑ Hasło „Przymiotniki dzierżawcze” w: Wielki słownik ortograficzny, Wydawnictwo Naukowe PWN.