Pireus
Pireus (język polski)[edytuj]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy, nazwa własna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik Pireus dopełniacz Pireusu[2] celownik Pireusowi biernik Pireus narzędnik Pireusem miejscownik Pireusie wołacz Pireusie
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) Nazw mieszkańców i przymiotnika nie tworzy się[2].
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Piraeus
- francuski: (1.1) Le Pirée m
- hiszpański: (1.1) El Pireo
- niemiecki: (1.1) Piräus n
- nowogrecki: (1.1) Πειραιάς
- słowacki: (1.1) Pireus m
- starogrecki: (1.1) Πειραιεύς
- włoski: (1.1) Pireo
- źródła:
- ↑
Urzędowy wykaz polskich nazw geograficznych świata, oprac. Komisja Standaryzacji Nazw Geograficznych poza Granicami Rzeczypospolitej Polskiej przy Głównym Geodecie Kraju, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, Warszawa 2013, ISBN 978-83-254-1988-2, s. Pireus.
- ↑ 2,0 2,1 Nowy słownik poprawnej polszczyzny PWN, red. Andrzej Markowski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-0113111-X, s. 1446.
Pireus (język słowacki)[edytuj]
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny, nazwa własna
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Názvy geografických objektov z územia mimo SR. Zoznam exoným., Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, s. 49.